ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

Στο παραπάνω σχεδιάγραμμα απεικονίζεται το μοναδιαίο κόστος παραγωγής. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι η Ελλάδα έχει το υψηλότερο σε σχέση με τη Γερμανία που έχει το χαμηλότερο και αρκετά σταθερό από το 2000 και μετά.

Σε αυτό το σχεδιάγραμμα απεικονίζεται η παραγωγικότητα των συντελεστών παραγωγής δηλαδή του συντελεστή εργασία και του συντελεστή κεφαλαίου. Η παραγωγικότητα μετρά την αποδοτικότητα με την οποία μια επιχείρηση ή μια χώρα μετατρέπει τους πόρους της σε τελικά αγαθά ή υπηρεσίες.

Συνολικές ώρες εργασίας ανά εργαζόμενο το χρόνο.

Ονομαστικοί μισθοί ανά εργαζόμενο στους τομείς της βιομηχανίας και των υπηρεσιών (σε χιλ ευρώ)

Το ερώτημα που γεννιέται από όλα τα παραπάνω είναι το εξής. Αφού λοιπόν δουλεύουμε περισσότερο, αμειβόμαστε λιγότερο είμαστε πιο παραγωγικοί τότε γιατί το κόστος εργασίας είναι υψηλότερο;

Γιατί πολύ απλά η προστιθέμενη αξία της εργασίας του Έλληνα εργαζόμενου είναι αρκετά μικρή. Ο Γερμανός εργαζόμενος της βιομηχανίας εργάζεται το οχτάωρο του και παράγει πέντε μερσεντές και ο Έλληνας εργάζεται το οχτάωρο και η αξία του παραγόμενου προϊόντος του είναι λιγότερη από τη μία μερσεντές. Άρα λοιπόν ή ο Έλληνας αμείβεται πολύ ακριβά γι’ αυτό που παράγει ή ο Γερμανός αμείβεται με ψίχουλα. Αυτό που φαίνεται να ισχύει σύμφωνα με τα νέα δεδομένα είναι το πρώτο. Έτσι λοιπόν καταρτίζονται ατομικές συμβάσεις εργασίας με σκοπό τη μείωση του μοναδιαίου κόστους για να είμαστε πιο ανταγωνιστικοί. Ανταγωνιστικοί όμως σε σχέση με ποιόν και σε ποιά προϊόντα. Δεν θα γίνουμε ξαφνικά παραγωγοί προϊόντων υψηλής τεχνολογίας. Θα παράγουμε τα ίδια σε σχέση με πριν απλά με χαμηλότερο κόστος. Μακροπρόθεσμα όμως το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας δε θα λυθεί. Τα προϊόντα μας θα συνεχίζουν να υστερούν σε ποιότητα και συνεπώς πάλι το κόστος εργασίας θα είναι αρκετά υψηλό. Η ανταγωνιστικότητα όπως έχω ξαναπεί δε θα έρθει από την κινεζοποίηση της αγοράς εργασίας άλλα από την υιοθέτηση νέων τεχνολογιών στη παραγωγική διαδικασία. Το μόνο που μπορεί να πετύχει στη παρούσα φάση η μείωση των μισθών είναι η μείωση της προσφοράς εργασίας με όλα τα επακόλουθα όπως μείωση κατανάλωσης, μείωσης φορολογικών εσόδων κ. α. με αποτέλεσμα νέα μέτρα για να εξυπηρετηθεί ο προϋπολογισμός, ένα έργο δηλαδή που βλέπουμε συνεχώς αυτές τις μέρες.